Najczęściej kiedy wchodzimy do szpitalnej sali zastajemy tam smutne, przygnębione cierpieniem dzieci. Tym razem przywitała mnie uśmiechnięta nastolatka o niesamowicie jasnych i promiennych oczach. To nasza nowa Marzycielka-Patrycja, przy której poczułam się jakbyśmy znały się od dawna. Chętnie odpowiadała na pytania i opowiedziała o swoim dotychczasowym życiu. O kochających rodzicach, których już wcześniej los doświadczył niepełnosprawnością młodszego syna. Mimo skromnych warunków materialnych zawsze chętni do pomocy potrzebującym.

Społecznikowskie geny odziedziczyła córka, która mocno zaangażowała się w dzialalność wolontariacką w swojej szkole. Dziewczynka jest uczennicą drugiej klasy technikum ekonomicznego i nie może się nachwalić postawy nauczycieli i kolegów.

Bardzo ją wspierają. Organizują różne akcje, zbiórki pieniędzy potrzebnych na leczenie i są z nią w stałym, serdecznym kontakcie.

Patrycja zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji, ale pokonanie choroby to tylko kwestia czasu.

Bardzo tęskni za domem, przyjaciółmi. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy tylko raz i to na jeden dzień, udało jej się opuścić klinikę. Nieśmiało stwierdza, że laptop bardzo by jej pomógł w utrzymaniu kontaktu ze światem zewnętrznym. Tym bardziej, że leży na oddziale gdzie wizyty są bardzo ograniczone.

Zapewniłam ją, że dobro zawsze powraca. Skoro pomagała innym to teraz znajdą się dobrzy ludzie, którzy spełnią jej marzenie. Jestem tego pewna!

 

Jeżeli zechcą Państwo nam pomóc to prosimy o wpłaty na konto fundacji z dopiskiem: Patrycja-Wroclaw

 

tel:502127870

Dla nas, wolontariuszy, to także fajne uczucie, kiedy możemy w krótkim czasie spełnić marzenie cierpiącego dziecka. Tym bardziej się cieszymy, że darczyńcem okazała się prawie równolatka Patrycji, 18-letnia Karolina. Mimo, że mieszka daleko, to kiedy ujrzała zdjęcie naszej Marzycielki, nie miała wątpliwości, że to właśnie jej podaruje laptopa. Patrycja jest aktualnie w trakcie intensywnej, wyczerpujacej fizycznie i psychicznie terapii. Wsparcie jak największej ilości życzliwych osób jest jej bardzo potrzebne. Niewątpliwie Internet będzie dobrym łącznikiem w kontaktach z przyjaciółmi oraz wprowadzi trochę urozmaicenia podczas długich, samotnych godzin na szpitalnym lóżku.

Kochana Patrycjo! Masz w sobie tyle pogody i siły, że pokonasz wszystkie trudności! Nie mamy co do tego żadnych wątpliwości!

Droga Karolino! Dzięki Tobie, mimo ogromnego cierpienia, nasza Marzycielka się uśmiechnęła. Czyż może być piękniejszy wyraz wdzięczności?

Dziewczyny! Dzielą Was setki kilometrów, wasze światy różnią się diametralnie, ale łączy Was coś bezcennego. Jesteście po prostu dobre! I zachowajcie tą swoją wrażliwość jak najdłużej!

 

Z całego serca dziękujemy Karolinie Koseckiej z Warszawy za spełnienie marzenia Patrycji.