We wtorek wybraliśmy się z Madzią i Piotrem do Pyrzyc odwiedzić naszego marzyciela i zapytać o jego marzenie. Była nawet miła pogoda bo świeciło cały czas słoneczko. Po wdrapaniu się na ostatnie piętro otworzył nam drzwi Dawid. Takiego uśmiechu od ucha do ucha to już chyba dawno nie widziałam. Dawid to wiecznie uśmiechnięty chłopak. Zastanawiam się czy kiedykolwiek był smutny. Ciągle opowiadał nam śmieszne rzeczy i nas rozśmieszał. Z resztą mama również była ciągle uśmiechnięta i żartował z synem. Przynajmniej wiadomo po kim takie świetne poczucie humoru. Kiedy zapytaliśmy o marzenie odpowiedział bez zastanowienia, że potrzebuje nowy komputer stacjonarny z dobra grafiką. Opowiedział nam jak to jego komputer ledwo żyje i nie daje rady z nowymi grami. Dlatego chce go oddać młodszemu bratu jak to nazwał do dobicia :). Marzenie zapisaliśmy. I uczciliśmy herbatą z ciastkami. No i jak zwykle w takich sytuacjach bywa kiedy jest przyjemnie czas biegnie jak szalony i musieliśmy uciekać do domku.
Ale to nie nasze ostatnie spotkanie z Dawidem i mam nadzieję, że będzie szybko kolejne to ze spełnieniem…

Relacja wkrótce....