Poznaliśmy kolejnego marzyciela! 12-letni Nikodem – chłopiec, którego oczy od pierwszej chwili zdradzają ogromną pasję i radość życia. Sport to jego cały świat. Z niegasnącym uśmiechem opowiadał nam o piłce nożnej, o emocjach na stadionie, o drużynach, które nosi w sercu. Najmocniej bije ono dla Realu Madryt, ale równie dumnie wspiera lokalne Zagłębie Sosnowiec. Mógłby godzinami opowiadać o meczach i piłkarzach – i słucha się go z zachwytem.

Ale piłka nożna to tylko część jego marzeń. Nikodem uwielbia motoryzację. Jego pokój to prawdziwa galeria samochodów LEGO – każdy model ma swoją historię, którą opowiada z pasją. Patrząc na niego, łatwo dostrzec, że w jego sercu drzemie przyszły kierowca wyścigowy. Dlatego największym marzeniem Nikodema jest PlayStation 5 z napędem i kierownicą. Dzięki nim mógłby choć wirtualnie poczuć wiatr w włosach i emocje prawdziwego wyścigu.

To spotkanie zostawiło w nas ogrom ciepła. Nikodem to chłopiec, który mimo trudności potrafi zarażać innych swoim uśmiechem, energią i wiarą w piękne chwile.

Dziś mamy szansę razem sprawić, by jego marzenie stało się rzeczywistością. Każda, nawet najmniejsza wpłata, to krok bliżej do tego, by Nikodem usiadł za wymarzoną kierownicą.

W sali na oddziale onkologii w Katowicach panowała niezwykła cisza, jakby wszyscy przeczuwali, że za chwilę wydarzy się coś wyjątkowego. Nikodem siedział jednak na swoim szpitalnym łóżku, niczego nie świadomy, to miała być dla niego niespodzianka - i udało się!

Gdy do sali weszli wolontariusze Fundacji Mam Marzenie z dużymi pudłami owiniętymi w szary papier i charakterystyczne zielone wstążki, twarz chłopca rozjaśnił uśmiech, który był warty więcej niż tysiąc słów. Kiedy z opakowania wyłoniło się PlayStation 5 wraz z kierownicą, Nikodem przez chwilę nie mógł wydobyć z siebie ani słowa. Patrzył, jakby nie dowierzał, że to naprawdę jego marzenie właśnie się spełnia.

Łzy wzruszenia pojawiły się nie tylko w jego oczach, ale też w oczach mamy. To nie był zwykły prezent - to była odrobina normalności, radości i pasji w świecie pełnym kroplówek, badań i czekania. Nikodem od zawsze kochał samochody i wyścigi, a teraz mógł naprawdę poczuć się jak kierowca rajdowy, nawet jeśli jego tor wyścigowy znajdował się między łóżkiem a szafką w szpitalnym pokoju.

Pierwsze uruchomienie konsoli było jak start w nowy rozdział. Chłopiec z błyskiem w oku złapał za pady, a jego śmiech wypełnił cały pokój. W tej chwili nie liczyła się choroba, ani ból - tylko radość i spełnienie marzenia, które dodało mu sił i nadziei na przyszłość.

Dla nas, wolontariuszy, to także była chwila niezwykła. Widzieć, jak jedno marzenie potrafi odmienić dzień, a nawet cały pobyt na szpitalnym oddziale, to doświadczenie, którego nie da się zapomnieć.

Dziękujemy Państwu Annie i Szczepanowi Wita oraz ich gościom weselnym dzięki którym to marzenie mogło się spełnić!