6 maja razem z Andrzejem, moim współtowarzyszem od spełniania marzeń, wyruszyliśmy do Zamościa na wyjątkowe spotkanie. Czekała tam na nas Aneta – nasza wspaniała Marzycielka. Gdy tylko przekroczyliśmy próg Jej pokoju wiedzieliśmy, że wkroczyliśmy do świata ciepła, kolorów i kreatywności na mistrzowskim poziomie. 

Aneta przywitała nas promiennym uśmiechem, który dosłownie rozświetlił cały pokój i chyba trochę też nasze serca. Wręczyłam Jej lodołamacz w postaci gumek i koralików do wykonywania bransoletek. Nim się spostrzegliśmy Aneta z wielką wprawą już wyplatała pierwsze dzieło sztuki. 

Okazało się, że ta uśmiechnięta, pełna życia dziewczynka jest prawdziwą duszą artystyczną. Tworzy piękne maskotki na szydełku, maluje, wykonuje ozdoby z wstążek. Pokazała nam misia jakiego zrobiła na szydełku. Został Jej tylko jeden, bo resztę rozdała dzieciom. To mała artystka o wielkim sercu. 

Lubi też zwierzęta. Ma psa, kota. Miała też myszy, ale już nie żyją (kot nie miał z tym nic wspólnego). 

Celem spotkania było poznanie marzenia Anety. Dla większości z nas może ono wydawać się bardzo proste i zwyczajne: iPhon16 Pro, ale dla Naszej Marzycielki jest to wymarzony telefon. To nie wszystko Aneta prowadzi konto na Instagramie, gdzie zamieszcza zdjęcia swoich artystycznych wyrobów. W ten sposób nie tylko zachwyca, ale i inspiruje innych. Nowy iPhone pozwoli Jej robić jeszcze lepsze zdjęcia swoich prac, dzielić się nimi z innymi i co najważniejsze pozostać w kontakcie z rówieśnikami i czuć się częścią świata nastolatek. 

Zatem telefon ten to nie zwykły gadżet, ale narzędzie do budowania więzi, wyrażania siebie i dzielenia się swoją kreatywnością. 

Pomóżmy Anecie uwierzyć, że marzenia naprawdę się  spełniają. Każda  złotówka ma znaczenie i przybliża spełnienie  marzenia.   

Relacja: Monika K.

Piękna, słoneczna sobota 12 lipca 2025 roku była doskonałym dniem na spełnienie marzenia naszej Marzycielki Anety. Razem z drugą wolontariuszką Mileną udałyśmy się do Zamościa, aby spełnić  marzenie o iPhonie 16 Pro. 

Szczegóły spotkania ustaliłam wcześniej z tatą Anety uznając, że najlepszym pomysłem będzie utrzymanie wszystkiego w tajemnicy, tak aby niespodzianka była jeszcze większa i wywołała jak najwięcej pozytywnych emocji. Spotkanie  zaplanowaliśmy w przytulnej kawiarni z pysznymi ciastami i lodami w samym sercu zamojskiego Rynku.

Wraz Mileną na miejsce przybyłyśmy nieco wcześniej by udekorować przestrzeń fundacyjnymi balonami. Kiedy Aneta weszła do kawiarni i nas zobaczyła na Jej twarzy pojawił się szeroki uśmiech, który rozświetlił całe wnętrze. Była naprawdę wzruszona i podekscytowana. Wręczenie marzenia wywołało  u niej ogromne emocje. Szczególnie zaskoczyły ją dodatkowe akcesoria do telefonu jak case na telefon, bezprzewodowa ładowarka, szkło  zabezpieczające. Dodatki te dopełniły Jej marzenie i sprawiły jeszcze więcej radości. 

Całe spotkanie upłynęło w niezwykle miłej i serdecznej atmosferze, pełnej uśmiechów, rozmów i wzruszeń. 

Anetko życzymy Ci, aby Twój nowy telefon służył Ci jak najlepiej, aby każdy dzień przynosił tyle uśmiechu i radości, ile tego dnia w Zamościu. Spełniaj kolejne marzenia i nigdy nie przestawaj wierzyć, że wszystko jest możliwe.

Na koniec chcemy serdecznie podziękować wszystkim sponsorom. Spełnienie marzenia Anetki było możliwe dzięki wielu osobom o wielkich sercach. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy wzięli udział w tegorocznej akcji „Przez marzenia po szczęście”:

-Uczniom, Nauczycielom, Rodzicom i całej Społeczności Zespołu Szkół w Czemiernikach,
-Pracownikom firmy CompuGroup Medical Polska Spółka z o. o.,
-Pracownikom i Klientom jednego ze sklepów Groszek w Lublinie,
-Uczniom, Nauczycielom, Rodzicom i całej Społeczności z Zespołu Szkół im. W. Tatarkiewicza w Radoryżu Smolanym.

Dziękujemy także wszystkim Sponsorom anonimowym, którzy przekazują środki dla naszych Marzycieli za pośrednictwem szybkich płatności PayPro.

Dziękujemy całej Społeczności Szkoły Podstawowej im. Stanisława Konarskiego w Jabłonnie za przeprowadzenie czerwcowej zbiórki, która stała się cegiełką do spełnienia marzenia Anetki. 

Relacja: Monika K.